Bir süredir dışarı çıkarken çantamda yiyecek basit şeyler taşıyorum. Kraker,bisküvi,çikolata.. Bunun gibi. Sadece yürüyüş yapmak veya alışveriş yapmak için çıktığım bir günde kiminle karşılaşacağım belli olmuyor ancak çoğunlukla Suriyeli kötü durumda çocuklarla karşılaşıyorum. Yanıma yaklaşıp mendil,su satmaya çalışanlardan bunu satın almak yerine çantamdaki bir yiyeceği verebileceğimi söylüyorum. Böyle içim daha rahat oluyor. Bir köşede oturmuş kendi halinde yardım bekleyen ya da çöpleri karıştıranları da izliyorum etrafta birileri yoksa onlara yaklaşıp basit diyaloglar kurmaya çalışıyorum. Ve çantamdan bir yiyecek veriyorum. Yaşlı insanlar bir şeyler satmaya çalıştığında gerçekten kendi halinde emeğiyle uğraşanlardan satın alıyorum ve biraz sohbet ediyorum. Fakat dilenen yaşlılara sadece birkaç soru soruyorum ve gidiyorum. Şimdi benim için yaş,ırk,din,etnik.. Vs. Bunlar önemli değil. Önemli olan "benim gördüğüm zor durumda birinin yanından öylece geçip gitmemek". Tüm mesele bu benim için. Çünkü ben böyle birisiyim. Unutmayın dünyayı iyileştiren de kötüleştiren de insanlar. Daha güzel bir dünyaya ulaşabilmek inancımla... :)
Çiğdem Özesmi
ve 6
kişi daha bu iyiliğe sarıldı.
